Mikhail Kalashnikov, the 94-year-old inventor of the world’s most popular firearm, the AK-47, died Monday in a Russian hospital.
ကလာရွ္နစ္ေကာ့ ယဥ္ေက်းမႈ သို႔မဟုတ္...
ေမာင္းျပန္ေသနတ္ တစ္လက္၏ အီေဗာ္လူးရွင္း
၁၉၄၁ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ေႏွာင္းပိုင္း။
ေမာ္စကိုျမိဳ႕ အေနာက္ေတာင္ရွိ ဘ႐ိုင္ယန္နခ္သို႕ ဂ်ာမန္တပ္မ်ား အလုံးအရင္းႏွင့္ ေရာက္ရွိလာသည္။
ဂ်ာမန္တို႕သည္ ျမိဳ႕၏ ရွစ္ဆယ္ရာႏႈန္းကို ဖ်က္ဆီးလိုက္ျပီး၊ ႐ုရွားစစ္သည္ ရွစ္ေသာင္း က်ဆုံးခဲ့သည္။
တပ္မႉး မစ္ေခးကလာရ္ွ နစ္ေကာ့၏ သံခ်ပ္ကာကားကို ဂ်ာမန္အေျမာက္ဆံ ထိမွန္ၿပီး ပခုံးတြင္ဒဏ္ရာရသည္။
ေဆး႐ုံသို႕ ႏွစ္ရက္ၾကာ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ သြားခဲ့ရသည္။
သူ႕ရဲေဘာ္မ်ား စစ္ပဲြတြင္ အတုံးအ႐ုံး က်ဆုံးခဲ့ရသည္မွာ ေသြးပ်က္ခမန္း။
ဒုတိယကမၻာစစ္ ဥေရာပ စစ္မ်က္ႏွာအတြင္ ဘ႐ိုင္ယန္နခ္ စစ္ပဲြသည္
စစ္သမိုင္း၌ ေအာက္ေျခမွတ္စုကေလး တစ္ခုအျဖစ္ပင္ေနရာ မရရွာခဲ့။
သို႕ေသာ္ သမိုင္း၏ အျခားတစ္ေနရာတြင္မွာေတာ့ ဘ႐ိုင္ယန္နခ္သည္
အထင္ကရ ေနရာတြင္ ရွိေနသည္။ ကလာရွ္နစ္ေကာ့သည္ ထိုစစ္ပဲြတြင္ သႏၷိ႒ာန္ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
''ငါ၏ ႐ုရွားရဲေဘာ္ မ်ားသည္ မည္သည့္အခါ တြင္မွ မ႐ႈံးနိမ့္ေစရ'' ဟူလို။
ထိုစဥ္က စစ္ပဲြ၏ဗ်ဴဟာမွာ အနီးကပ္ တိုက္ပဲြျဖစ္သည္။
ရန္သူႏွင့္ ကိုက္သုံး ရာအကြာအတြင္း တိုက္ခိုက္ ရေသာ တိုက္ပဲြမ်ားျဖစ္သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ လက္နက္သည္ ကိုက္သုံးရာအတြင္း အထိေရာက္ဆုံး ျဖစ္ရမည္။
ဂ်ာမန္မ်ားကို အမိေျမမွ ေမာင္းထုတ္ရန္ အစြမ္းထက္သည့္ လက္နက္တစ္မ်ိဳး လိုအပ္ေနသည္။
ကလာရွ္နစ္ေကာ့သည္ ေဆး႐ုံကုတင္ေပၚတြင္ပင္ ေသနတ္သစ္ တစ္လက္၏ ဒီဇိုင္းအၾကမ္း စတင္ေရးသည္။
ေဆး႐ုံမွဆင္း ေသာအခါ ထိုဒီဇိုင္းကိုယူလ်က္ တြင္ခုံသို႕ သြားသည္။
တြင္ခုံတြင္ စက္ေသနတ္ နမူနာလုပ္သည္။
ထိုမွ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတြင္အေခ်ာထုတ္လုပ္သည္။
ထိုေသနတ္သည္ ပထမဆုံး Avtomat Kalashni-kova 1947 (AK-47) ပင္ျဖစ္သည္။
ေအေက -၄၇သည္ ႐ိုးရွင္းေသာ္လည္း သမား႐ိုးက် လမ္းေၾကာင္းမွ ခဲြထြက္ေသာ
ေနာင္လာမည့္ စစ္ပဲြမ်ား၏ အႏိုင္အ႐ႈံးကို အဆုံးအျဖတ္ေပး ႏိုင္စြမ္းရွိေသာ စက္ေသနတ္ ျဖစ္သည္။
စက္ေသနတ္၏ေကာင္းျခင္း အဂၤါျဖစ္ေသာ ေပါ့ပါးျခင္း၊
အၾကမ္းခံျခင္း၊ ပစ္ခတ္အားေကာင္းျခင္းတို႕ကို ေပါင္းစပ္ေပးထားသည္။
ဆိုဗီယက္ အာဏာပိုင္မ်ားက ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ပင္ ေအေက-၄၇ ကိုထုတ္လုပ္ခြင့္ျပဳလိုက္သည္။
၁၉၄၉ ခုႏွစ္တြင္ အလက္ေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေက်ာ္ကို စတင္ထုတ္လုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။
ေအေက-၄၇ကို ဒုတိယ ကမၻာစစ္တြင္ မသုံးလိုက္ရေသာ္လည္း အနာဂတ္စစ္ပဲြမ်ား၏
အဆုံးအျဖတ္ကို ေပးႏိုင္မည့္ လက္နက္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုဗီယက္ အာဏာပိုင္တို႕
ေကာင္းစြာသိသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ေအေက-၄၇ ကိုလွ်ိဳ႕ဝွက္ထားသည္။
ေသနတ္၏ ပုံပန္းသဏၭာန္ကို မသိရွိႏိုင္ေစရန္ ဆိုဗီယက္စစ္သားမ်ားသည္ ေအေက -၄၇
ကို အိတ္မ်ားျဖင့္ထည့္၍ သယ္ေဆာင္ၾကသည္။ အသုံးျပဳၿပီးေသာ က်ည္ကပ္မ်ားကိုလည္း
ျပန္လည္ေကာက္ယူ သိမ္းဆည္းသည္။
ထိုစဥ္မွ စ၍ ေအေက-၄၇ သည္ ဆိုဗီယက္ ၏ ပို႕ကုန္ဝင္ေငြ၊
ႏိုင္ငံကာကြယ္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေရးေပၚလစီ အေကာင္အထည္ေဖာ္သည့္ ကိရိယာျဖစ္လာသည္။
၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ဟန္ေဂရီ ထၾကြမႈကို ႏွိမ္နင္းရန္ ဆိုဗီယက္တပ္ အေျမာက္အျမား ေစလႊတ္ရသည္။
ဆိုဗီယက္တင့္ကားမ်ားသည္ ျမိဳ႕တြင္းလမ္းက်ဥ္းမ်ားတြင္ အတက္အဆုတ္ လႈပ္ရွားမႈ၌
မိုလိုေတာ့ ေကာက္ေတးလ္ဗုံး (ဓာတ္ဆီထည့္ထားေသာ ပုလင္းတြင္ဆို႕ ထားေသာ
အဝတ္စကို မီး႐ႈိ႕ပစ္ခတ္ေသာ လက္လုပ္ဗုံး) ဒဏ္ကို အလူးအလဲခံရသည္။
ထိုအခါ ေအေက-၄၇၏ အသုံးတည့္မႈက ေရွ႕တန္းသို႕ေရာက္လာသည္။
ေအေက-၄၇ သည္ ၿမိဳ႕တြင္းတိုက္ ပဲြတြင္ မ်ားစြာထိေရာက္ သည္။
စာရင္းပိတ္သည့္အခါ ဟန္ေဂရီ ငါးေသာင္းနွင့္ ႐ုရွား ခုႏွစ္ေထာင္ ေသဆုံးသည္။
၁၉၅ဝ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားတြင္ ဆိုဗီယက္ယူနီယံက ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ကို ႏိုင္ငံျခားသို႕ တင္ပို႕ရာ၌
ေအေက-၄၇ သည္ ဦးေဆာင္သူအျဖစ္ ပါဝင္လာသည္။
စစ္ေအး တိုက္ပဲြ၏ ကနဦးႏွစ္မ်ားတြင္ အေမရိကန္ႏွင့္ဆိုဗီယက္တို႕သည္
ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ား လက္နက္ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ အရွိန္ျမႇင့္ေနသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။
ထိုစဥ္က အေမရိကန္တို႕ အသုံးျပဳသည့္ အမ္-၁၄(ေစာေစာပိုင္းတြင္ အမ္-၁)ေသနတ္ထက္
ေအေက-၄၇ က ပိုမိုအစြမ္းထက္သည္။ ေအေက-၄၇ သည္ အၾကမ္းခံသည့္အတြက္ ေ
သနတ္ျပဳျပင္ စက္႐ုံမရွိေသာ ဆင္းရဲသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပိုအသုံးတည့္ ေနသည္။
ဘူေဂးရီးယား၊ တ႐ုတ္၊ အေရွ႕ဂ်ာမနီ၊ ေျမာက္ကိုရီးယား၊ ပိုလန္၊
ဟန္ေဂရီ၊ ယူဂိုစလားဗီးယားတို႕ကဲ့ သို႕ေသာ
ကြန္ျမဴနစ္ ညီအစ္ကိုေတာ္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ေအေက -၄၇ ထုတ္လုပ္ခြင့္ျပဳသည္။
ေအေက-၄၇ ၏ အားသာခ်က္မွာ ကေလးမ်ားပင္ လြယ္ကူစြာ ကိုင္တြယ္ပစ္ခတ္ ႏိုင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ထိုအခ်က္ေၾကာင့္ပင္ ကေလးစစ္သည္အမ်ားအျပားကို အာဖရိကတြင္ ေတြ႕ေနရျခင္းျဖစ္သည္။
မည္သို႕ပစ္ခတ္ရမည္ကို ကေလးကို တစ္နာရီအတြင္း သင္ၾကားေပးႏိုင္သည္။
က်ည္ဆန္အျပည့္ထည့္ထားသည့္တိုင္ ေလးကီလို(ကိုးေပါင္)သာေလးသည္။
အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္ဆူဒန္ ကေလးစစ္သား အီမယ္ႏူယယ္ ဂ်ားလ္သည္
ကိုးႏွစ္သား အရြယ္ကတည္းက ေအေက-၄၇ ကို ကိုင္လာခဲ့သည္။
''ကြၽန္ေတာ္တို႕မွာ ေအေက-၄၇ နည္းနည္းပဲ ရွိတယ္။
ဒါေပမယ့္ မမႈပါဘူး။ ေသနတ္က ကေလးကစားစရာေလးလိုပဲ။
အစ ကေတာ့ တိုက္ပဲြျဖစ္ၿပီဆိုရင္ ေသနတ္ ကိုခ်ၿပီးထြက္ေျပးတာပဲ။
ေအေက-၄၇ ကို ပစ္ဖူးတာနဲ႕ ရဲစိတ္ေတြဝင္ လာတယ္။
ေသနတ္ကို တစ္ခါ တည္းႀကိဳက္သြားတာဗ်'' ဟု ဂ်ားလ္ က ေျပာသည္။
ေအးလြန္း၊ ပူလြန္းေသာ ေဒသမ်ားျဖစ္သည့္ သဲကႏၲာရႏွင့္ ေျမာက္ ဝင္႐ိုးစြန္းတို႕တြင္ပင္
ေအေက-၄၇ ကို တစ္မိနစ္အတြင္း ျဖဳတ္ႏိုင္တပ္ႏိုင္သည္။
ေသနတ္တြင္လႈပ္ရွား အလုပ္လုပ္သည့္ အစိတ္အပိုင္း ရွစ္ခုသာရွိ သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ထုတ္လုပ္ရာတြင္ လြယ္ကူသည္။
ေအေက-၄၇ တြင္ ညၾကည့္မွန္ေျပာင္း၊ ေလဆာခ်ိန္သီး၊ ေလာင္ခ်ာႏွင့္ ဗုံးသီးမ်ား တပ္ဆင္ အသုံးျပဳႏိုင္သည္။
အစပိုင္းတြင္ အေမရိကန္သည္ ေအေက-၄၇၏ စြမ္းပကားကို ေလွ်ာ့တြက္ခဲ့သည္။
အေမရိကန္လုပ္ အမ္-၁သည္ ဒုတိယ ကမၻာစစ္တြင္ မ်ားစြာ အသုံးတည့္ခဲ့သည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း
စစ္ျပီးေခတ္ မဟာဗ်ဴဟာ အလွည့္အေျပာင္းကို အေမရိကန္တို႕ သတိမမူမိခဲ့။
တစ္ေတာင့္ခ်င္းသာ ထြက္ေသာက်ည္အိမ္တြင္ က်ည္ဆန္ ရွစ္ေတာင့္သာ
ဆန္႕ေသာ အမ္-၁ ေသနတ္ကိုသာ အေမရိကန္တို႕ ဆုပ္ ကိုင္ထားခဲ့ၾကသည္။
ဗီယက္နမ္စစ္တြင္ အေမရိကန္တို႕ ေအေက-၄၇ႏွင့္ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ရင္ဆိုင္လိုက္ရသည္။
အေမရိကန္ စစ္ေရးယႏၲယားသည္ မဟာဗ်ဴ ဟာေျမာက္စစ္ပဲြႀကီးမ်ားကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္
အထုအထည္ ႀကီးမားစြာခင္း က်င္းထားသည္ မွန္ေသာ္လည္း၊
ေျပာက္က်ားစစ္ပဲြ ရင္ဆိုင္ရန္ ေသနတ္ ေကာင္းတစ္လက္ေတာ့ မရွိခဲ့။
ေျပာက္က်ားစစ္ပဲြ၏ အခင္း အက်င္းမွာ ေတာနက္တြင္းတြင္ ျဖစ္သည္။
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ဘြားခနဲေတြ႕ ရသည့္အခါ တစ္မုဟုတ္ခ်င္း ပစ္ခတ္ႏိုင္ေသာ လက္နက္မ်ိဳး ျဖစ္ရမည္။
ထိုကဲ့သို႕ေသာ အခင္းအက်င္းမ်ိဳးတြင္ ခ်က္ခ်င္း က်ည္ဆန္တစ္ေထြးႀကီးကို အန္ထုတ္ႏိုင္သူက အႏိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။
ဗ်ဴ႐ိုကေရစီ အေႏွာင္အဖဲြ႕မ်ားေၾကာင့္ အတန္ၾကာ ေႏွာင့္ေနွးေနျပီးမွ
အေမရိကန္တို႕က ၁၉၆၆ ခုႏွစ္တြင္ အမ္-၁၆ ကို စတင္ထုတ္လုပ္ႏိုင္သည္။
သို႕ေသာ္ အမ္-၁၆ သည္ ဗီ ယက္နမ္တြင္ ဟန္မက်ခဲ့ေပ။
အမ္-၁၆ သည္ ေအေက-၄၇ ထက္ ပစ္မွတ္ကို ထိမွန္ႏိုင္စြမ္း သာလြန္ေသာ္လည္း ေ
သနတ္ဂ်မ္းျဖစ္ျခင္း၊ ျပင္ဆင္ရန္ ခက္ခဲျခင္းတို႕ေၾကာင့္ ဗီယက္နမ္ရွိ အေမရိကန္ စစ္သားမ်ားသည္
ေနာက္ ေက်ာကိုဓားထိုးခံရသလို ခံစားေနမိ ၾကသည္။
အမ္-၁၆ က်ည္ကပ္တြင္ က်ည္ဆန္ႏွစ္ဆယ္သာပါေသာ္လည္း ေအေက-၄၇ တြင္ က်ည္ဆန္ သုံး ဆယ္ပါသည္။
ေအေက-၄၇ တြင္ လႈပ္ရွားသည့္ အစိတ္အပိုင္း နည္းပါးျခင္းေၾကာင့္
ေသနတ္ဂ်မ္း ျဖစ္ရန္ အမ္-၁၆ ထက္ အေျခအေန နည္းပါးသည္။
ထို႕ျပင္ ေသနတ္၏ လႈပ္ရွားေသာ အပိုင္းမ်ားကို ေနရာမ်ားမ်ားေပး တည္ေဆာက္ထားသည့္အတြက္
ဖုန္ ခဲ သဲ ေတာ္႐ုံ ဝင္ကာမွ်ျဖင့္ ဂ်မ္း မျဖစ္ႏိုင္။
ညံ့ဖ်င္းေသာ ေသနတ္မ်ားကိုေပးကာ အစိုးရသည္မိမိတို႕အား
ဗီယက္နမ္ စစ္ေျမျပင္တြင္ ေသတြင္း သို႕ ပို႕ေနသည္ဟု ခံစားမိလာသည္။
ထုတ္ေပးထားေသာ အမ္-၁၆ ကို အသုံးျပဳမည့္အစား ဗီယက္ ေကာင္းအေလာင္းမွ ေအေက-၄၇ ကိုယူကာ
အေမရိကန္စစ္သားမ်ား စစ္တိုက္ေနသည္ဟု သတင္းမ်ား ေပၚထြက္လာသျဖင့္ ကြန္ဂရက္သည္
စုံစမ္းေရးေကာ္မရွင္ဖဲြ႕ၿပီး စုံစမ္းစစ္ ေဆးရသည္အထိ ျဖစ္ခဲ့သည္။
အမ္-၁၆ ၏ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားကို ျပဳျပင္ၿပီးသည့္အခါ ေနာက္က်သြားၿပီ ျဖစ္သည္။
ဗီယက္နမ္စစ္ပဲြမွ အေမရိကန္ တို႕အ႐ႈံးႏွင့္ဆုတ္ခြာခဲ့ရသလို
ေအေက -၄၇ သည္လည္း အေကာင္းဆုံး တိုက္ခိုက္ေရး လက္နက္အျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားလာသည္။
ေအေက-၄၇ျဖင့္ အတဲြလိုက္ပစ္ခတ္ေသာအခါ ပစ္မွတ္ကို ထိမွန္ႏိုင္စြမ္း ေလ်ာ့က်လာသည္။
သို႕ေသာ္ ပစ္အားေကာင္းျခင္းေၾကာင့္ ေလ့က်င့္မႈ အနည္းငယ္သာရွိေသာ
သူပုန္မ်ားအႀကိဳက္ ျဖစ္လာသည္။ အားသြန္ပစ္ခတ္ျခင္းေၾကာင့္
က်ည္ဆန္ျဖဳန္းတီးရာ ေရာက္သလို အကုန္အက် မ်ားေစသည္။
သူပုန္ႏွင့္ မူးယစ္ရာဇာ ဂိုဏ္းမ်ားသည္ က်ည္ဆန္ပိုရွာရသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္မႈ မ်ားပိုမ်ားရသည္ဟု ေဘာဂေဗဒပညာ ရွင္တို႕ကဆိုသည္။
တိုက္ပဲြတြင္ ပစ္ခတ္လိုက္သည့္ ပစ္မွတ္ကို ထိမွန္ရန္ အေရးႀကီးလာသည္။
က်ည္ကာအက်ႌမ်ားကလည္း ပိုမိုေကာင္းမြန္လာသျဖင့္ ဦးေခါင္း ပိုင္းကိုထိဖို႕အတဲြလိုက္ပစ္ခတ္ရသည္။
ထိုအခါ က်ည္ဆန္ကမ်ားမ်ားျဖဳန္း ပစ္ရသည္။
က်ည္ဆန္အတဲြလိုက္ ထြက္ေနစဥ္ ေအေက-၄၇ ၏ တုန္ခါမႈမ်ားလာသည္။
တုန္ခါမႈသည္ ပစ္မွတ္မွ လြဲေခ်ာ္ေစေသာ အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။
ပထမဆုံးပစ္လိုက္ေသာ က်ည္ဆန္၏ တုန္ခါမႈသည္
ဒုတိယ က်ည္ဆန္ကို ပစ္မွတ္မွ ေသြလြဲသြားေစသည္။
ယင္းသို႕ျဖင့္ စဥ္ဆက္ပစ္မွတ္မွ လဲြသည္ထက္ လြဲသြားႏိုင္သည္။
ေသနတ္လႈပ္ခါမႈနည္းေသာ အူဇီ အေပါ့စားစက္ေသနတ္ကို အေမရိကန္၌ လူႀကိဳက္မ်ား တြင္က်ယ္ေနခ်ိန္
၁၉၈ဝျပည့္လြန္ နွစ္မ်ားတြင္ တ႐ုတ္လုပ္ ေအေက-၄၇ သည္ အေမရိကန္ ေစ်းကြက္သို႕ ဝင္လာသည္။
ျပန္လည္ခ်စ္ၾကည္ အေမရိ ကန္-တ႐ုတ္ဆက္ဆံေရးေၾကာင့္
တ႐ုတ္ကုန္ပစၥည္းမ်ားသည္ အခြန္သက္သာခြင့္ ရေနသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ေအေက-၄၇ သည္ အူဇီထက္ ေဒၚ လာႏွစ္ရာခန္႕ေစ်းသက္သာသည္။
ေအေက-၄၇ သည္ နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႕က်င္ေရး၊ အရင္းရွင္ဆန္႕က်င္ေရး၊ အေနာက္အုပ္စု
ဆန္႕က်င္ေရး သေကၤတျဖစ္လာသည္။ မိုဇမ္ဘစ္၏ အလံႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ တံဆိပ္တြင္
ေအ ေက-၄၇ ႐ုပ္ပုံကို ထည့္သြင္းထားသည္။
ေအေက-၄၇ ကို ထိေရာက္ စြာအသုံးျပဳျခင္းေၾကာင့္ မိမိတို႕ အာဏာရခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ညႊန္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။
ဇင္ဘာေဘြႏွင့္ ဘာကီနာ ဖာဆိုတို႕၏ ႏိုင္ငံေတာ္ တံဆိပ္၊ ဟဇ္ဘိုလာအလံ၊
အီရန္ အစၥလာမ္မစ္ ေတာ္လွန္ေရး အေစာင့္တပ္၏ တံဆိပ္တို႕တြင္ ေအေက-၄၇ ကိုေတြ႕ရသည္။
ဘင္လာဒင္၏ ဗီဒီယို တိတ္ေခြမ်ား၌အနီးတြင္ ေထာင္လ်က္ျဖစ္ေစ၊
လြယ္လ်က္ျဖစ္ေစ ေအေက-၄၇ ကို ျမင္ေတြ႕ၾကရသည္။
ဆဒမ္ဟူစိန္ တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ ဗလီအဝင္မုခ္ ဦးကို ေအေက-၄၇ ပုံသဏၭာန္ျပဳ လုပ္ထားသည္။
ဆဒမ္ဟူစိန္ကိုဖမ္း မိေသာအခါ သူႏွင့္အတူ ေအေက-၄၇ နွစ္လက္ေတြ႕ရသည္။
ဆဒမ္၏သား အူေဒးသည္ ေရႊျပားအုပ္ထားသည့္ ေအေက-၄၇ ႏွစ္လက္ကို အၿမဲေဆာင္ထားသည္။
ေအေက-၄၇သည္ ကမၻာႏွင့္အဝန္း အက်ယ္ျပန္႕ဆုံး သုံးစဲြလ်က္ရွိသည့္
စက္ေသနတ္ ျဖစ္သလို အ႐ိုးရွင္းဆုံးႏွင့္ ေစ်းအေပါဆုံးလည္း ျဖစ္သည္။
ထို႕ျပင္ တုပထုတ္လုပ္မႈေၾကာင့္လည္း ေစ်းကြက္တြင္ ေသနတ္မ်ားလွ်ံထြက္ လာသည္။
ကင္ညာတြင္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ က ေအေက-၄၇ တစ္လက္ကို ႏြား ၁၅ ေကာင္ႏွင့္ အလဲအလွယ္လုပ္ႏိုင္ သည္။
ယခုအခါ ႏြားသုံးေကာင္ႏွင့္ လဲ၍ရေနသည္။ အစိုးရလက္နက္ကိုင္ တပ္ဖဲြ႕မ်ားက အသုံးျပဳၾကသလို၊
သူပုန္အင္အားစု အမ်ားအျပားသည္ ေအေက-၄၇ ကို သူတို႕၏ အလံတြင္ သေကၤတအျဖစ္ သုံးၾကသည္။
သူပုန္မ်ား ေအေက-၄၇ ေသနတ္ကို ေဝွ႕ယမ္းေနၾကပံုကို ႐ုပ္ျမင္သံၾကားတြင္ မၾကာခဏျမင္ရသည္။
ယင္း ေသနတ္ေၾကာင့္ လူေပါင္းႏွစ္သိန္းခဲြခန္႕ ႏွစ္စဥ္ေသဆုံးေန၏။
ေအေက-၄၇ သည္ စစ္ပဲြ၏ မဟာဗ်ဴဟာ အယူအဆတို႕ကို အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစခဲ့သည္။
ဒုတိယ ကမၻာစစ္ကို အႏုျမဴဗံုးက အဆုံးသတ္ ေစခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။
ယင္း အႏုျမဴ ဗုံးသည္ ၄င္းကိုယ္စား လူအေျမာက္ အျမားကို ေသေက်ပ်က္စီးေစသည့္
ေအေက -၄၇ ကို ေမြးဖြားေပးလိုက္ ျခင္းျဖစ္သည္ဟု စစ္သမိုင္းသုေတသီ တို႕ကဆုိသည္။
သမိုင္း၏ ျပက္ရယ္ ျပဳမႈတစ္ခုဟု ဆိုရမည္လားမသိ။
အႏုျမဴ လက္နက္၏ အဖ်က္စြမ္းအားသည္ ႀကီးမားလြန္းမက ႀကီးမားလွသည္ အတြက္
ဟီ႐ိုရွီးမားႏွင့္ နာဂစကီးေနာက္ပိုင္း မည္သည့္ေနရာတြင္မွ် မသုံးျဖစ္ေတာ့။
သုံးလွ်င္လည္း၊ ဘတစ္ျပန္ က်ားတစ္ျပန္ အသုံးျပဳၾကရင္းျဖင့္
ႏိုင္ငံအားလုံးျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္း ကုန္ၾကမည္သာျဖစ္ရာ မည္သူမွ် မသုံးရဲၾက။
အႏုျမဴဗုံး၏ ေရရွည္ဆိုးက်ိဳး ကို ႏိုင္ငံအားလုံး (အသုံးျပဳသူအပါ အဝင္)က ခံၾကရမည္သာျဖစ္သည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဝါဒႀကီး ႏွစ္ရပ္၏ စစ္ေအးတိုက္ပဲြ ႀကီးမားျပင္းထန္လာသည္။
အုပ္စုႀကီးႏွစ္ခု ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေတြ႕မည့္အစား
တပည့္တပန္း ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ စစ္ပဲြမ်ားခင္းက်င္းလာ သည္။
ထိုစစ္ပဲြမ်ားတြင္ ေအေက-၄၇ သည္ အဓိကဇာတ္ပို႕အျဖစ္ပါ ဝင္လာ၏။
ကြၽမ္းက်င္မႈမလို၊ ေစ်းေပါျပီး သယ္ေဆာင္ရ လြယ္ကူေသာ၊ အၾကမ္းခံေသာ ေအေက-၄၇ သည္
ျပည္တြင္းစစ္မ်ားတြင္ အသုံးတြင္က်ယ္ လာသည္။
ျပည္တြင္းစစ္တစ္ခု ၿပီးသြားလ်င္ လက္နက္ပဲြစားမ်ားက ေအေက-၄၇ မ်ားကို ေကာက္သင္း ေကာက္လ်က္
ျပည္တြင္း စစ္ျဖစ္ပြား ေနေသာအျခားေဒသတြင္ သြားေရာက္ ေရာင္းခ်ၾကသည္။
အေမရိကန္သည္ ေဒၚလာဘီလီ ယံေပါင္းမ်ားစြာသုံးစဲြလ်က္ အာကာ သလက္နက္ဆန္းမ်ားကို တီထြင္ခဲ့ ေသာ္လည္း
ထိုလက္နက္မ်ားကို တစ္ခါမွ် အသုံးျပဳခြင့္မရ။
သို႕ေသာ္ ႏွစ္ ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ ၾကာသည္ အထိ
ေအေက-၄၇ မ်ားသည္ အသုံး တည့္ပန္းပန္လ်က္ရွိသည္။
ေအေက-၄၇ ျဖင့္ တိုင္းျပည္ တစ္ျပည္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားနိုင္သည္၊
အမ်ားျပည္သူကို ရက္ရက္စက္စက္ ဒုကၡေပးႏိုင္သည္၊
လူဆိုးသူဆိုးမ်ားကို နွိမ္နင္းႏိုင္သည္၊ အင္အားၾကီးႏိုင္ငံ မ်ားကိုပင္ စစ္ပဲြညြန္ထဲတြင္ ႏွစ္ထား ႏိုင္သည္။
ဆိုဗီယက္တို႕ အာဖဂန္ကို စြန္႕ခြာခ်ိန္၌ တာလီဘန္တို႕လက္ထဲတြင္ ေအေက-၄၇ အေျမာက္အျမား ရွိေနခဲ့သည္။
ဆိုဗီယက္ ယူနီယံ ၿပဳိကဲြျခင္းေၾကာင့္လည္း ေအေက-၄၇ မ်ား ကမၻာအႏွံ႕ျပန္႕ကုန္သည္။
ဆိုဗီယက္တို႕ အာဖဂန္သို႕ဝင္ ေရာက္လာသည့္အခါ၊
တိုက္ခိုက္မႈ ႏွင့္ မပတ္သက္ေသာ ေသဆုံးသူ ခုႏွစ္ဆယ္သာရွိသျဖင့္ ေအာင္ျမင္စြာ
သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုရမည္။ ဆိုဗီယက္တို႕သည္ အာဖဂန္တြင္
သုံးႏွစ္ခန္႕သာေနရန္ မူလက စီစဥ္ခဲ့သည္။
အာဖဂန္ တိုက္ခိုက္ေရး သမားမ်ားလက္ထဲတြင္ လက္နက္ မ်ားမ်ားစားစားမရွိသျဖင့္
ခဏတြင္း ခ်င္းမွာပင္ ယင္းတို႕အားေခ်မႈန္းႏိုင္ မည္ဟု တြက္ဆခဲ့သည္။
ေျမြဆရာ ဆိုဗီယက္သည္ အာဖဂန္တြင္ပိုးထိေတာ့သည္။
သိန္းခ်ီေသာ တ႐ုတ္လုပ္ ေအေက-၄၇ မ်ားကို စီအိုင္ေအသည္ ပါကစၥတန္မွတစ္ဆင့္ တာလီဘန္တို႕ထံ ပို႕ေပးသည္။
ေစ်းႏႈန္းခ်ိဳသာမႈ၊ စြမ္းရည္ျမင့္မားမႈႏွင့္ အလြယ္တကူ ရရွိႏိုင္မႈတို႕ေၾကာင့္
စီအိုင္ေအသည္ ေအေက-၄၇ ကိုေရြး ခ်ယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႕ျပင္ ဆိုဗီ ယက္တို႕လက္မွ ရရွိထားေသာ ဆိုဗီယက္ လုပ္လက္နက္မ်ားကလည္း
တာလီဘန္တို႕လက္တြင္ရွိႏွင့္ၿပီး ျဖစ္သျဖင့္
အေမရိကန္ကေထာက္ပံ့ေသာ ေအေက-၄၇ မ်ားသည္ ေျခရာေပ်ာက္ေနႏိုင္သည္။
အေမရိကန္တို႕ အာဖဂန္တြင္ဝင္စြက္ေနပါသည္ဟု ေအေက-၄၇ ကို လက္ညႇိဳးထိုးကာ ေအာ္လို႕မရႏိုင္ေပ။
၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၉ ရက္ေန႕တြင္ ဆိုဗီယက္တို႕ အာဖဂန္ ကို အၿပီးအပိုင္စြန္႕ခြာသြားသည္။
ဆယ္ႏွစ္ၾကာမွ် ဆိုဗီယက္တို႕ စိုးမိုးထားစဥ္ ကာလတြင္ ေအေက-၄၇ သည္
အာဖဂန္ လူ႕အဖဲြ႕အစည္း အတြင္း စိမ့္ဝင္ေနရာယူခဲ့သည္။
ထိုေသနတ္ႏွင့္ သူပုန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ နယ္ပယ္စိုးမိုးရန္ ႀကိဳးစားၾကသည္။
ဘိန္းစိုက္ခင္းမ်ားကို ကာ ကြယ္သည္၊ ဘိန္းပို႕ေဆာင္ရာ လမ္းေၾကာင္းကို အကာအကြယ္ေပးသည္၊
ျပန္ေပးဆဲြသည္။ မိုက္ေၾကးခဲြသည္။
ေငြေၾကးကဲ့သို႕ အသုံးျပဳကာ အျခား ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ေအေက-၄၇ ကို ဖလွယ္သည္။
ေအေက-၄၇သည္ အာဖဂန္၏ ေန႕စဥ္ လူေနမႈဘဝကို စိုးမိုးခ်ယ္လွယ္ထားသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ မီဒီယာမ်ားက '' ကလာရွ္နစ္ ေကာ့ယဥ္ေက်းမႈ'' Kalashnikov Culture ဟု အမည္ေပးထားသည္။
ဆိုဗီယက္ ယူနီယံ ၿပိဳကဲြသည့္အခါ ဆိုဗီယက္ အုပ္စုဝင္ ႏိုင္ငံမ်ားလည္း ကစင့္ကလ်ား ျဖစ္ကုန္သည္။
ဆိုဗီယက္ေထာက္ပံမႈ မရေတာ့သည့္ အတြက္ ဘ႑ာေရးက်ပ္တည္းလာ ၾကသျဖင
့္ ယင္းတို႕၏လက္ဝယ္ရွိ ေအေက-၄၇ မ်ားကို ကမၻာ႕ေစ်း ကြက္တြင္ ခ်ေရာင္းကာ
တိုင္းျပည္ အတြက္ ဝင္ေငြရွာၾကသည္။
ယင္းသို႕ ႏွင့္ ေအေက-၄၇ ေစ်းကြက္လည္း ေစ်းေပါင္က်ိဳးေတာ့သည္။
တစ္ခ်ိန္က ေအေက-၄၇ ကို ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒေအာင္ျမင္မႈ ျပယုဂ္ အျဖစ္ ဆိုဗီယက္တို႕က တင္စားဝင့္ ၾကြားခဲ့သည္။
ညီအစ္ကိုေတာ္ ကြန္ျမဴ နစ္ပါတီမ်ားကို ေအေက-၄၇ မ်ား ေထာက္ပံ့လ်က္
ပစၥည္းမဲ့ေတာ္လွန္ ေရးကို ကမၻာအႏွံ႕ ခရီးႏွင္ေစခဲ့သည္။
လူမ်ိဳးေရး မုန္းတီးမႈ ျပင္းထန္ေသာ၊ အစာေရစာ ရွားပါးေသာ
အာဖရိ ကႏိုင္ငံမ်ားသည္ ပဋိပကၡေလာင္စာ တို႕ျဖင့္ အရွိန္တညီးညီး။
ေစ်းခ်ိဳေသာ ေအေက-၄၇ ကို အာဖရိက ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားက မ်က္စိက်သည္။
လိုက္ေဘးရီးယား၊ ရဝမ္ဒါ၊ ဆီရီ ယာလီယြန္ႏွင့္ ဆိုမာလီရွိ ပဋိပကၡ မ်ားသည္
ေအေက-၄၇ သာမရွိပါက ၿပီးေျပၿငိမ္းေနမည္သာျဖစ္သည္။
ေအေက-၄၇ သည္ အာဖရိက သားတို႕၏ မခဲြခြာႏိုင္ေသာ အေဖာ္ျဖစ္လာ သည္။
အေမရိကန္ အိတ္စပရက္ အေၾကြးဝယ္ကတ္ ကုမၸဏီက သူမပါဘဲ အိမ္ကမခြာပါနဲ႕ဟု ေၾကာ္ျငာသည္။
ေအေက-၄၇သည္ အာဖရိ ကသားတို႕၏ အေၾကြးကတ္ျဖစ္သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ သူမပါဘဲ အိမ္က မခြာပါ နဲ႕ဟု အေျပာင္အျပက္ ေျပာၾကသည္။
ေတာင္အေမရိကတြင္လည္း ေအေက-၄၇ သည္ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ ျဖစ္လာသည္။
၁၉၈ဝ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားတြင္ နစ္ကရာဂြာရွိ ကြန္ထရာ သူပုန္မ်ားသည္
ဆိုဗီယက္ ေထာက္ခံအားေပးေသာ ဆန္ဒီနစၥတာ အစိုးရကို တိုက္ခိုက္ေနသည္။
အာဖဂန္နည္းတူ စီအိုင္ေအသည္ ကြန္ထရာသူပုန္မ်ားထံသို႕ ေအေက-၄၇ မ်ားေပးပို႕ခဲ့သည္။
အယ္လ္ဆာဗား ဒိုးျပည္တြင္းစစ္ကို ေအေက-၄၇ က စစ္ရွိန္ျမႇင့္ေပးသည္။
ကိုလံဘီယာ မူးယစ္ဂိုဏ္းမ်ား၏ လက္စဲြေတာ္မွာ ေအေက-၄၇ ျဖစ္သည္။
မၾကာေသးမီက ဗီနီဇြဲလားက ႐ုရွားထံမွ ေအေက-၄၇ အလက္တစ္သိန္း ဝယ္ယူခဲ့သည္။
ဗီနီဇြဲလားတြင္ ေအေက-၄၇ စက္႐ုံတည္ေထာင္မည္ဟု သမၼတ ဟူးဂိုးရွားေဗးက ေၾကညာသည္။
အယ္လ္ကိုင္ဒါတို႕ လြယ္ထားသည့္ ေအေက-၄၇ အမ်ားစုမွာ
၁၉၈ဝ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားက အေမရိ ကန္တို႕ ေထာက္ပံ့ထားေသာ ေသနတ္မ်ား ျဖစ္သည္။
အာဖဂန္တြင္ ပထမဆုံး က်ဆုံးသည့္ အေမရိကန္ တပ္ၾကပ္ႀကီး နာသန္ခ်က္မင္သည္
ေအေက-၄၇ လက္ခ်က္ျဖင့္ က်ဆုံး ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အီရတ္တြင္ အေမရိကန္က ေလ့က်င့္ေပးထားေသာ အီရတ္တပ္ သားသစ္မ်ားသည္
အေမရိကန္လုပ္ အမ္-၁၆ ႏွင့္ အမ္-၄ တို႕ကို မကိုင္ လိုၾကဘဲ၊ ေအေက-၄၇ ကို ေတာင္း ဆိုေနၾကသည္။
အီရတ္အစိုးရ၏ ထိပ္တန္း အႀကံေပးအရာရွိ ေဝါလ္တာစလို ကြန္းက
''ကမၻာ႕ရဲ႕ ဒီေနရာ (အီရတ္) မွာေတာ့ ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး ေအေက-၄၇ပဲ။
အီရတ္ေယာက်္ား ေတြဟာ ၁၂ ႏွစ္သားအရြယ္က စၿပီး
ေအေက-၄၇ကို ကြၽမ္းကြၽမ္း က်င္က်င္ တစ္စစီျဖဳတ္ႏိုင္တယ္။ ျပန္တပ္ႏိုင္တယ္။
မ်က္စိကို အဝတ္ စည္းၿပီးလဲ ျဖဳတ္ႏိုင္တပ္ႏိုင္တယ္။ ပစ္မွတ္ကိုလဲ ထိေအာင္ပစ္ႏိုင္တယ္'' ဟု ေျပာသည္။
၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ ဆာမာရားရွိ ရွီအိုက္ေက်ာင္း
ဗုံးခဲြခံရၿပီးကတည္းက ရွီအိုက္ႏွင့္ စြႏၷီတို႕ အၾကား အမုန္းႀကီးထြားလာသည္။
တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး စိတ္မခ်ၾကေတာ့။
ထိုအခါ လက္နက္မ်ား ဝယ္ယူစုေဆာင္းၾကသည္။
အသက္ ၂၅ ႏွစ္ ျပည့္ျပီးသူ ေသနတ္ကိုင္ေဆာင္ျခင္းသည္ အီရတ္တြင္ တရားဝင္ျဖစ္သည္။
ထိုေသနတ္မ်ားထဲတြင္ ေအေက-၄၇ သည္ အမ်ားဆုံးျဖစ္သည္။
ေအေက-၄၇ တစ္လက္၏ ေစ်းသည္ ၁၁၂ ေဒၚလာမွ ေဒၚလာ ၂၉ဝ သို႕ တစ္လအတြင္း
ေထာင္တက္သြား သည္။ က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္မွာ လည္း ၂၄ ဆင့္ မွ ၃၃ ဆင့္သို႕
တက္သြားသည္။
မိသားစုဝင္မ်ား ျဖစ္ ၾကေသာ ဇနီးႏွင့္ သားသမီးမ်ားအား
ကလာရွ္နစ္ေကာ့ စက္ေသနတ္ကို မည္သို႕ ပစ္ခတ္ရမည္ကို သင္ၾကား ေပးၾကသည္။
ရပ္ကြက္ျပည္သူ႕စစ္ အေရ အတြက္မွာ ဗလီကို ဗုံးခဲြအျပီးတြင္ ပိုမိုမ်ားျပားလာသည္။
ရပ္ကြက္ျပည္ သူ႕စစ္သား အမ်ားစုမွာ ပညာမတတ္သူ၊ ဘာသာေရးအယူအစဲြျပင္းထန္ သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
၄င္းတို႕သည္ ဘဂၢဒက္ၿမိဳ႕ လမ္းမ်ားေပၚတြင္ ေအ ေက-၄၇ တကားကားႏွင့္ ျဖစ္ကုန္ ၾကသည္။
ရပ္ကြက္ျပည္သူ႕ စစ္မ်ားသည္ ရပ္ကြက္အလိုက္ တာဝန္ယူၾကရသည္။
၄င္းတို႕သည္ လုံၿခဳံေရးကို အေၾကာင္းျပကာ ဥပေဒမဲ့ လုပ္ရပ္မ်ားကို က်ဴးလြန္လာၾကသည္။
လမ္းေပၚရွိ ေအေက-၄၇ မ်ား၏အႏၲရာယ္သည္ မေသးလွေၾကာင္းကို
အီရတ္ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားေကာင္းေကာင္းသိၾက သည္။
သို႕ေသာ္ ရွွီအိုက္အမ်ားစုျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းထားေသာ အီရတ္အစိုးရသည္ ျပည္သူ႕စစ္မ်ားကို အားကိုးေနရသည္။
ေသနတ္သည္ အီရတ္ လူ႕အဖဲြ႕ အစည္းအတြင္း စူးနစ္စြာ အျမစ္တြယ္ ေနခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
ေသနတ္ကိုင္ ေဆာင္ျခင္းသည္ ယဥ္ေက်းမႈ တစ္ခု ျဖစ္လာသည္
။ ဘဂၢဒက္တြင္ လူ ေကာင္းမ်ားသည္ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ေန ရၿပီး၊
လူဆိုးမ်ားသည္ ရဲယူနီေဖာင္း ဝတ္ၾကသည္။
လူဆိုးမ်ားကို ဖမ္းဆီး သည့္ ရဲမ်ားသည္ လက္စားေခ်မည့္ ရန္ေၾကာင့္
လူျမင္မခံဝံ့ဘဲ မ်က္ႏွာဖုံး စြပ္ထားရသည္။
လူဆိုးက ရဲယူနီ ေဖာင္းဝတ္ကာ ရဲေယာင္ေဆာင္ ၿပီးျပန္ေပးဆဲြၾကသည္။
႐ုံးဝန္ထမ္း မ်ားသည္ ေသနတ္ခါးထိုးကာ ႐ုံး တက္ေနၾကရသည္။
အမ်ိဳးသမီးမ်ား သည္လည္း ကုတင္ေအာက္တြင္ ေအ ေက-၄၇ ကိုထားကာ အိပ္ၾကသည္။
ဘဂၢဒက္တြင္ တစ္ေန႕လွ်င္ ပ်မ္းမွ်လူသတ္မႈ ၃၃ မႈျဖစ္ပြားေနသည္။
ထိုအေျခအေနသည္ အီရတ္တြင္ အႀကီးမားဆုံး လက္နက္ေစ်းကြက္ ႀကီးျဖစ္ေစေတာ့သည္။
အေရာင္း အဝယ္ျဖစ္ေနၾကေသာ လက္နက္မ်ား အနက္ ထိပ္ဆုံးကေျပးေနသည္မွာ ေအေက-၄၇ ျဖစ္သည္။
ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ သက္တမ္းရွိခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ ေအေက-၄၇ သည္ မူရင္းပုံစံအတိုင္း ရွိေနေသာ္လည္း
မ်ားစြာတိုးတက္ ေျပာင္းလဲလာသည္။
ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာ တာရွည္ခံေသာ သတၱဳကို အသုံးျပဳလာျခင္း၊
နည္းပညာအသစ္မ်ားကို ထပ္မံေပါင္းစပ္ ေပးျခင္းျဖင့္
သူမတူ ေသာစြမ္းရည္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။
ကမၻာ႕ဘဏ္၏ ခန္႕မွန္းခ်က္အရ ကမၻာေပၚတြင္ ေအေက-၄၇ ႏွင့္ မ်ိဳးႏြယ္တူ (တုပျပဳလုပ္ထားေသာ)
ေသနတ္ေပါင္း သန္းတစ္ရာရွိသည္ဟု သိရသည္။
ေအေက-၄၇ ၏ ပုံစံကို မွီးလ်က္ထုတ္လုပ္ထားေသာ ေအ ေက-၄၇ မ်ိဳးကဲြတစ္ရာေက်ာ္ရွိသည္ ဟု ဆိုသည္။
လူဆိုးဂိုဏ္း၊ မူးယစ္ရာဇာမ်ား၊ လြတ္ေျမာက္ေရး သူပုန္အဖဲြ႕မွစ၍ အစိုးရ
စစ္တပ္မ်ားအထိ ေအေက-၄၇ ကို ကမၻာအႏွံ႕သုံးစဲြေနၾကျခင္းေၾကာင့္ ကိုကာကိုလာ
အခ်ိဳရည္ကဲ့သို႕ပင္ တစ္ကမၻာလုံးတြင္ ရရွိႏိုင္သျဖင့္ ကိုလာကိုလာ
စက္ေသနတ္ငယ္ဟု ပင္တင္စားေျပာဆိုၾကသည္။ ခဲြထြက္ ေရးလူမ်ိဳးစု
သူပုန္မ်ားကလည္း ကိုင္စဲြ ၾကသည္။ ထိုသူပုန္မ်ားက သူတို႕
၏ခဲြထြက္ေရးလႈပ္ရွားမႈကို ေအေက-၄၇ ျဖင့္ ကိုယ္စားျပဳၾကသည္။ သူတို႕၏
တံဆိပ္ႏွင့္ အလံတြင္ ေအေက-၄၇ ကို ဂုဏ္ယူစြာ ထည့္သြင္းထား ၾကသည္။
ေအေက-၄၇ သည္ အသုံးတည့္ သည္မွာမွန္ေသာ္လည္း
ယေန႕စစ္ပဲြမ်ား၏ မဟာဗ်ဴဟာသည္ မ်ားစြာ ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီ ျဖစ္သျဖင့္
ရုရွား တပ္မေတာ္သည္ပင္ အျခားလက္နက္မ်ားကို အစားထုိးသုံးစဲြလာၿပီး၊
အျခားႏိုင္ငံမ်ားမွ လက္နက္ငယ္မ်ားကို စတင္ဝယ္ယူလာသည္ကို ေတြ႕ရ သည္။
သို႕ေသာ္ နည္းဗ်ဴဟာစစ္ပဲြ၊ ေဒသတြင္း ကန္႕သတ္စစ္ပဲြ၊ လူမ်ိဳး ေရးစစ္ပဲြမ်ားအတြက္ကား လိုအပ္ ေနဆဲ။
ေအေက-၄၇ ပုံစံသစ္ကို ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ထုတ္လုပ္မည္ဟု
မူရင္း ေသနတ္ထုတ္လုပ္သည့္ ႐ုရွားကုမၸဏီ အဇ္မတ္ရွ္ကြန္စန္း Izhmash Con-cern ကေၾကညာထားသည္။
ကုမၸဏီ ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္က ေမာ္ဒယ္ အသစ္သည္ စြမ္းရည္ ၄ဝ မွ ၅ဝ ရာႏႈန္းအထိ ပိုမိုတိုးတက္လာမည္ဟု ဆိုသည္။
မစ္ေခး ကလာရွ္နစ္ေကာ့သည္ ေအေက-၄၇ ကိုတီထြင္သည့္အတြက္ မည္သည့္အက်ိဳးအျမတ္မွ် မရရွိခဲ့။
ကြန္ျမဴနစ္ ဆိုဗီယက္ ယူနီယံတြင္ မူပိုင္ခြင့္ ဥပေဒမရွိခဲ့။
ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ ျပိဳကဲြၿပီး ၁၉၉၁ ခု က်မွသာလွ်င္ ဆိုဗီယက္မူပိုင္ဥပေဒဟု ေပၚေပါက္ လာသည္။
အေမရိကန္ အမ္-၁၆ ကို တီထြင္ခဲ့သူ ယူဂ်င္းစတုန္းနာ Eug-ene Stoner သည္ သန္းၾကြယ္သူ ေဌးျဖစ္သြားသည္။
ကလာရွ္နစ္ေကာ့က ''အမိေျမကို ကာကြယ္ဖို႕အတြက္ ေအေကကို တီထြင္ေပးခဲ့တာပါ။
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဘဝတစ္ခုလုံးကို ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ျမႇဳပ္ႏွံခဲ့တာပဲ'' ဟု
ေျပာသည္။
သူ႕အား ဆိုရွယ္လစ္လုပ္သားေကာင္း၊ လုပ္သားသူရဲေကာင္းဘဲြ႕မ်ားျဖင့္ ခ်ီးျမႇင့္ေျမႇာက္စားခဲ့သည္။
အကယ္စင္စစ္သည္ ကလာရွ္နစ္ေကာ့ ၏ဘဝသည္ ဆိုဗီယက္ ယူနီယံ၏ ရန္သူအျဖစ္ႏွင့္ စတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သူ၏မိသားစုသည္ စတာလင္ကို ဆန္႕က်င့္သူမ်ား ျဖစ္သည္ဆိုကာ
လွ်ိဳ႕ဝွက္ပုလိပ္၏ လိုက္လံပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ၁၉၃၂ ခုႏွစ္တြင္ အသက္ေဘးမွ လြတ္ခဲ့ေသာ္လည္း
ဆိုက္ေဘးရီးယားသို႕ အပို႕ခံရဖူးသည္။
''ကြၽန္ေတာ္က ေသနတ္ကို အမိႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ဖို႕အတြက္ ရည္စူးၿပီးလုပ္ခဲ့တာ။
ႏိုင္ငံေရး သမားေတြက မဟုတ္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြအတြက္ အသုံးျပဳေနၾကတာဟာ ဝမ္းနည္းစရာပါပဲ။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ စဥ္းစားမိတယ္၊ ေသနတ္ အစားျမက္ရိတ္စက္ကို တီထြင္ေပးခဲ့ ရင္ေကာင္းမွာလို႕''
ေဆြးေဆြးျမည့္ျမည့္ႏွင့္ ေျပာ လိုက္ေသာ ကလာရွ္နစ္ေကာ့၏စကား ျဖစ္သည္။
Ref: Kalashnikov AK-47 Becomes Weapon of the Past
Myanmar Express မွကူးယူေဖာ္ျပသည္
No comments:
Post a Comment